P. (5.02.2021)

Czym jest dla Ciebie nagość, jak ją postrzegasz i jaki masz do niej stosunek?

Myślę, że bez ubrań człowiek jest najbardziej sobą. Nago wszyscy wyglądamy podobnie. Nasze ciała są niedoskonałe, a strojem nie maskujemy niczego w naszej osobowości. Ewentualnie tatuażami możemy się jakoś wyrazić w takich okolicznościach. Ale nago człowiek pozostaje taki jakim jest, jakiego na co dzień sobie nie wyobrażasz.

What is nudity to you, how do you perceive it, and what is your attitude toward it?

I think that without clothes, a person is the most themselves. Naked, we all look similar. Our bodies are imperfect, and through clothing we don’t mask anything about our personality. Maybe with tattoos we can express ourselves in such circumstances. But naked, a person remains as they are – in a way you don’t usually imagine them.

Czym nagość jest dla mnie? Dużą swobodą, luzem. Myślę, że takie nieskrępowanie kiedy jest się nago, czucie się dobrze będąc nago jest jednym z wyznaczników tego, czy mamy dobrą samoocenę, dobre poczucie własnej wartości, czy nie mamy kompleksów związanych z własnym wyglądem. Ja mam swobodny stosunek do nagości. Uważam, że nagie ciało jest piękne. Uchwycone w nieerotyczny sposób wygląda całkowicie naturalnie i nie jest prowokujące w żaden sposób. Moim zdaniem za często pokazywana jest nagość erotyzowana, wręcz wulgarna w kampaniach czy reklamach w telewizji, teledyskach, wszędzie. Znacznie rzadziej spotykamy się z akcjami pokazującymi, że ciało to najbardziej naturalna rzecz, która jest piękna sama w sobie, nie trzeba jej w żaden sposób upiększać, poprawiać. Nie trzeba mieć – nie wiem – ogromnych piersi, żeby było piękne.

What is nudity to me? A great sense of freedom and ease. I think that the lack of restraint when being naked, feeling good in your own nakedness, is one of the indicators of whether we have good self-esteem, a healthy sense of self-worth, and no complexes about our appearance. I have a relaxed attitude toward nudity. I believe the naked body is beautiful. Captured in a non-erotic way, it looks completely natural and is not provocative in any way. In my opinion, eroticized or even vulgar nudity is shown far too often — in campaigns, TV ads, music videos, everywhere. Much more rarely do we see projects that show that the body is the most natural thing, beautiful in itself, with no need for embellishment or correction. You don’t need to have — I don’t know — huge breasts for it to be beautiful.

Jak Twoje podejście do nagości zmieniało się na przestrzeni lat? W jakich realiach się wychowywałaś?

W ostatnich klasach podstawówki zaczęło się zwracać uwagę na to, którym dziewczynom rosną piersi. Na szczęście u mnie w domu ogólnie nie było problemów z rozmawianiem o seksualności, seksie, o dojrzewaniu albo o zmianach w ciele, hormonach itd. Był to bardzo otwarty temat. Nie było tabu i o wszystkim rozmawiałam ze swoją mamą.

How has your attitude toward nudity changed over the years? What kind of environment did you grow up in?

In the last years of elementary school, people started paying attention to which girls were developing breasts. Luckily, in my home there were never any problems talking about sexuality, sex, puberty, or changes in the body, hormones, and so on. It was a very open topic. There was no taboo, and I talked about everything with my mom

A zdarzało Ci się widywać rodziców nagich?

Tak. Np. moja mama nie krępuje się wychodząc z łazienki nago. Po prostu przechodzi i czuje się bardzo swobodnie.

Did you ever see your parents naked?

Yes. For example, my mom doesn’t feel embarrassed walking out of the bathroom naked. She just walks through and feels completely at ease.

Czyli to nie był dla Ciebie jakiś szok?

Nie. Był taki czas, że mi to przeszkadzało i zwracałam jej uwagę, że nie lubię jak chodzi nago po domu. Ale niewiele sobie z tego robiła, myślę że dzięki temu mnie też łatwiej było polubić swoje ciało.

So it wasn’t a shock for you?

No. There was a time when it bothered me, and I told her I didn’t like when she walked around the house naked. But she didn’t really care, and I think that thanks to that, it was easier for me to learn to like my own body too.

Ale to pewnie w procesie dojrzewania?

Tak, dokładnie.

But that was probably during puberty?

Yes, exactly.

Bo wcześniej pewnie sama gdzieś tam latałaś swobodnie za młodu?

Tak! Jasne, że tak. Pamiętam z dzieciństwa bieganie po podwórku czy na plaży nago.

No ale tak jak mówię – moja mama nie krępuje się wyjść z łazienki bez ręcznika. U nas się gadało o wszystkim. I pamiętam taki moment chyba w 6 klasie podstawówki jak mama kupiła mi pierwszy stanik i koleżanka w szatni na w-fie zwróciła mi uwagę na to, że już mam stanik i co ja sobie w ogóle wyobrażam i co ja robię.

Because earlier you probably ran around freely when you were little?

Yes! Of course. I remember running around naked in the yard or on the beach as a child.

But as I said – my mom doesn’t feel embarrassed walking out of the bathroom without a towel. We talked about everything at home. And I remember a moment, I think in 6th grade, when my mom bought me my first bra, and a friend in the PE locker room pointed out that I was already wearing one and asked what I thought I was doing and why.

W sensie zadrwiła z Ciebie?

 

Tak. I zrobiło mi się przykro, bo znalazłam się na świeczniku. Byłam pierwszą dziewczyną w klasie, która nosiła stanik. Oczywiście nie minęło kilka tygodni, a wszystkie dziewczyny zaczęły chodzić w stanikach i już sobie pokazywałyśmy te staniki, porównywałyśmy jak wyglądają, gdzie kupiłyśmy, jaki rozmiar. Wiesz – to była nowość – coś ciekawego. Później pamiętam jak byliśmy w gimnazjum był taki czas, że ja rzeczywiście wyróżniałam się tym, że miałam większe piersi niż reszta dziewczyn, więc chłopcy na to zwracali uwagę i to było tak nieprzyjemne. Już wszystkim hormony buzowały wtedy.

You mean she made fun of you?

Yes. And I felt bad because I suddenly became the center of attention. I was the first girl in the class to wear a bra. Of course, within a few weeks, all the girls started wearing bras too, and then we were showing them to each other, comparing how they looked, where we bought them, what size they were. You know – it was something new, something interesting. Later, I remember when we were in middle school, there was a time when I really stood out because I had larger breasts than the other girls, so the boys noticed, and it was so unpleasant. Everyone’s hormones were raging back then.

W liceum miałam basen i nigdy nie przebierałam się swobodnie przy koleżankach z klasy, zawsze chowałam się za ręcznikiem. Zresztą wszystkie tak robiłyśmy.

Wydaje mi się, że wstyd z czasem zaczął zanikać. Jak już byłam na studiach i chodziłam na W-F albo saunę sama, brałam prysznic nago i nie czułam się skrępowana obecnością innych osób. Wydaje mi się, że to po prostu naturalnie minęło wraz z dojrzewaniem i dorastaniem.

In high school, I had swimming classes, and I never changed freely around my classmates — I always hid behind a towel. Actually, we all did that.

I think that sense of shame started to fade over time. When I was already in college and went to PE classes or the sauna alone, I would shower naked and didn’t feel embarrassed by the presence of others. I think it just naturally passed with growing up and maturing.

Pod koniec studiów miałam taki dwuletni okres, kiedy obsesyjnie przywiązywałam wagę do tego jak wygląda moje ciało i ile ważę. Katowałam się postami Dąbrowskiej, które stosowane za długo bez medycznych wskazań mogą przynieść ogromne szkody. Wydaje mi się, że to nie były zaburzenia odżywiania, tylko taka chwilowa chora obsesja na punkcie wyglądu. W tym czasie wmawiałam sobie, że nie jestem wystarczająco szczupła, że mam za gruby brzuch i nie potrafiłam wyjść z łazienki bez ręcznika. Nie akceptowałam swojego ciała, chciałam wyglądać lepiej i lepiej. Potrafiłam w dwa tygodnie zrzucić osiem kilogramów.

At the end of college, I had this two-year period when I was obsessively focused on how my body looked and how much I weighed. I tortured myself with Dąbrowska’s fasting diets, which, if followed for too long without medical indications, can cause huge harm. I don’t think it was an eating disorder, but rather a temporary, unhealthy obsession with appearance. During that time, I convinced myself that I wasn’t thin enough, that my stomach was too big, and I couldn’t leave the bathroom without a towel. I didn’t accept my body; I wanted to look better and better. I could lose eight kilograms in two weeks.

I jak to się zmieniło? Był jakiś punkt zwrotny?

Po rozstaniu z moim wieloletnim chłopakiem tak naprawdę wszystko wróciło do normy. Przyszedł moment, w którym w pełni zaakceptowałam to, że w zależności od pory roku, od poziomu stresu w moim życiu czy tego jak się odżywiam, moje ciało się zmienia. Jeżeli przez miesiąc siedzę na kwarantannie w mieszkaniu i nie mogę ćwiczyć tak jak zwykle, to to jest naturalne, że tyję. Jeżeli mam ochotę jeść trzy razy w tygodniu pizzę i jem tę pizzę, to nie robię sobie z tego powodu wyrzutów sumienia, bo…

And how did that change? Was there a turning point?

After breaking up with my long-term boyfriend, everything really returned to normal. There came a moment when I fully accepted that, depending on the season, my stress levels, or how I eat, my body changes. If I spend a month in quarantine at home and can’t exercise like usual, it’s natural that I gain weight. If I feel like eating pizza three times a week and I do, I don’t feel guilty about it because…

Kto nie lubi pizzy?

Kto nie lubi pizzy? Dokładnie.

Zaakceptowałam to, że moje ciało się cały czas zmienia i nie wygląda perfekcyjnie.

Who doesn’t like pizza?

Who doesn’t like pizza? Exactly.

I accepted that my body is constantly changing and doesn’t look perfect.

I nie musi.

I nie musi. Jeżeli nic nie stoi na przeszkodzie jeżdżę codziennie do pracy rowerem, kiedy tylko mogę ćwiczę jogę i chudnę. Nie wpadam w kompleksy. Lubię obserwować jak moje ciało zmienia się wraz ze zmianami rytmu życia. Akceptuję to, że się zmienia.

And it doesn’t have to.

And it doesn’t have to. If nothing stands in the way, I ride my bike to work every day, and whenever I can, I practice yoga and lose weight. I don’t fall into complexes. I enjoy observing how my body changes along with changes in my life rhythm. I accept that it changes.

Co według Ciebie wpływa na to, że większość młodych ludzi jest tak bardzo wstydliwa?

Ogromny wpływ na nastolatków ma Internet. Obecnie prawie całe ich życie rozgrywa się właśnie tam. Sama dorastałam razem z Instagramem. Wraz z nim zaczęły pojawiać się moje pierwsze kompleksy, gdy okazywało się że nie wyglądam tak dobrze w stroju kąpielowym jak moje rówieśniczki kojarzone z sieci społecznościowych. Ale Internet to dla mnie głównie źródło kompleksów, nie wstydu.

Wydaje mi się, że wstyd bierze się przede wszystkim z wychowania. Wynosi się go z domu. To, co Ci mówiłam - w moim domu nie było tematów tabu, rozmawiałam z mamą o wszystkich zmianach zachodzących w moim dojrzewającym ciele, ona sama nie wstydziła się przede mną swojej nagości.  Jako dziecko spędzałam dużo czasu z młodszą siostrą mojej mamy, jeździłam do niej zawsze w wakacje. I często widywałam ją nago, nie wstydziła się mnie. Widywałam też nago moją babcię.

Chyba nie wyczytałam w Twoich innych wywiadach, by któraś z dziewczyn miała tak "swobodnych" rodziców. Moim zdaniem to dzięki wychowaniu, które zapewnili mi moi rodzice tak łatwo pozbyłam się kompleksów i chętnie pozuję nago.

What do you think influences the fact that most young people are so shy?

The Internet has a huge impact on teenagers. Nowadays, almost their entire lives take place there. I grew up alongside Instagram. Along with it came my first complexes, when I realized that I didn’t look as good in a swimsuit as my peers known from social media. But for me, the Internet is mainly a source of complexes, not shame.

It seems to me that shame primarily stems from upbringing. You bring it from home. What I told you—there were no taboo subjects in my house; I talked to my mom about all the changes happening in my maturing body, and she herself wasn't ashamed of her nudity in front of me. As a child, I spent a lot of time with my mom's younger sister; I always went to her place for the holidays. And I often saw her naked; she wasn't ashamed of me. I also saw my grandmother naked.

I don’t think I’ve read in your other interviews that any of the girls had such “free” parents. In my opinion, it’s thanks to the upbringing my parents provided that I was able to get rid of complexes so easily and enjoy posing naked.

Mogę zatem chyba wywnioskować, że taki sposób wychowania, jaki Ty miałaś, pozytywnie wpływa na podejście do nagości w późniejszym wieku.

Tak! Chociaż nie jest tak, że w pełni nagość toleruję.

Osobiście mam duży problem z saunami. Lubię saunować, podoba mi się  to jako aktywność, ale nie czuje się dobrze w miejscu, w którym jest tak dużo nagich osób. Nie ma co ukrywać – na saunach przeważnie są dużo starsi ode mnie mężczyźni. Zawsze jest więcej mężczyzn niż kobiet i pomimo przyjemności jaką sprawia mi przebywanie w saunie, odczuwam wtedy ogromny dyskomfort.

A już w ogóle nie czuję się dobrze w łaźniach parowych, w których ściąga się całkowicie ręcznik i siedzi się nago obok innych ludzi. To mnie krępuje. Ale to już wrażenia całkowicie personalne. Myślę, że u nas brakuje saun, w których wszyscy całkowicie się rozbierają (albo obowiązkowo pozostają w ręcznikach) i zachowana jest równowaga między liczbą kobiet i mężczyzn. Albo godziny tylko dla kobiet?

So I can probably conclude that the kind of upbringing you had positively influences the approach to nudity later in life.

Yes! Although it’s not like I fully tolerate nudity in every situation.

Personally, I have a big problem with saunas. I like going to saunas; I enjoy it as an activity, but I don’t feel comfortable in a place with so many naked people. Let’s be honest – saunas usually have a lot of men older than me. There are always more men than women, and despite the pleasure I get from being in a sauna, I feel immense discomfort.

I feel even more uncomfortable in steam baths, where you completely remove your towel and sit naked next to other people. That embarrasses me. But these are completely personal feelings. I think what we lack here are saunas where everyone either completely undresses (or obligatorily stays in towels) and there’s a balance between the number of women and men. Or maybe women-only hours?

Jak często i w jakich okolicznościach sobie pozwalasz na nagość?

Jak wiem, że jestem sama w mieszkaniu, to biorę prysznic przy otwartych drzwiach, puszczam głośno muzykę i odpalam kadzidełka. Gdy są moje współlokatorki zdarza mi się przemknąć z łazienki do pokoju nago gdy zapomnę ręcznika. Ale nie jest tak, że jestem często nago. Raczej zdarza mi się spędzić sobotę w jakiejś skromnej piżamie.

To jest u nas całkowicie normalne, że chodzimy w koszulce i majtkach po domu i nikomu to nie przeszkadza.

How often and in what circumstances do you allow yourself to be naked?

When I know I’m alone in the apartment, I take a shower with the door open, play loud music, and light incense. When my roommates are around, I sometimes sneak from the bathroom to my room naked if I forget a towel. But it’s not like I’m naked often. I usually spend Saturdays in some modest pajamas.

It’s completely normal for us to walk around the house in a T-shirt and underwear, and no one minds.

A myślisz, że jeśli mieszkałabyś sama, to częściej korzystałabyś z tego komfortu?

Tak, myślę, że jak najbardziej.

Do you think that if you lived alone, you’d take advantage of that comfort more often?

Yes, I think definitely.

A planujesz w przyszłości w takim samym podejściu wychowywać swoje potomstwo?

Tak, zdecydowanie. Chciałabym, żeby moje nastoletnie dzieci miały jak najmniej kompleksów, żeby umiały obserwować i rozmawiać o zmianach zachodzących w ich ciałach. Tak jak ja mogłam rozmawiać o tym z moimi rodzicami.

Wiem, że nadchodzi taki moment, kiedy trzeba dzieciom wytłumaczyć, że nie mogą wszędzie biegać nago i pokazywać swojego ciała. Nie chodzi o stygmatyzowanie nagości, trzeba pozwolić dzieciom na nią. Chodzi o to, żeby potrafiły również same zadbać o swoje bezpieczeństwo. Jestem ogromną przeciwniczką małych dzieci biegających bez strojów kąpielowych na plażach. Bardzo mi to przeszkadza. Uważam, że powinno to zostać uregulowane jakąś ustawą.

And do you plan to raise your children in the same way in the future?

Yes, definitely. I would like my teenage children to have as few complexes as possible, to be able to observe and talk about the changes happening in their bodies – just as I could talk about it with my parents.

I know there comes a time when you have to explain to children that they can’t run around naked everywhere and show their bodies. It’s not about stigmatizing nudity; children should be allowed to be naked. It’s about teaching them to take care of their own safety. I am strongly against small children running around without swimsuits on beaches. That really bothers me. I believe it should be regulated by some law.

A dlaczego?

Dlaczego ludzie pozwalają, by ich dzieci były nagie w miejscach publicznych, podczas gdy sami nie są nago? Przecież to totalnie nieodpowiedzialne! Widząc gołe, niczego nieświadome dzieci na plaży nie mogę przestać myśleć o psychopatach, którym taki widok może sprawić przyjemność.

Nie mam nic przeciwko dzieciom nago w bezpiecznych miejscach, na podwórku, za domem, w ogrodzie u przyjaciół z innymi rówieśnikami. Jednak wystawianie rozebranych dzieci na widok obcych osób to skrajna nieodpowiedzialność. Dla mnie taki widok jest też niesmaczny, przeszkadza mi i w żadnym stopniu nie powinien być akceptowalną normą.

And why?

Why do people allow their children to be naked in public places when they themselves aren’t naked? That’s completely irresponsible! Seeing naked, completely unaware children on the beach makes me think of psychopaths who could derive pleasure from that sight.

I have nothing against children being naked in safe places — in the yard, behind the house, in a friend’s garden with other peers. But exposing undressed children to the view of strangers is extremely irresponsible. For me, that sight is also distasteful, it bothers me, and it should in no way be considered an acceptable norm.

A co w takim razie sądzisz o plażach naturystycznych?

Nigdy nie wybrałam się na taką zamierzenie. Trafiłam parę razy przypadkiem i przyspieszałam, żeby jak najszybciej się oddalić. Nie czułam się swobodnie, tym bardziej ubrana. Co prawda było to lata temu i może teraz coś się zmieniło. Opalałam się raz topless na wakacjach w Walencji. Stwierdziłam, że „czemu nie”, ale tak naprawdę ani mi się to nie podobało, ani nie było komfortowo. W  ostateczności miałam jeszcze poparzone piersi od słońca. Totalnie nie wyszło, zupełnie mi się to nie podobało. Myślę, że teraz miałabym z tym większy luz niż wtedy w Hiszpanii. Od tamtych wakacji minęły ponad cztery lata i może już lubię opalać się topless.

And what do you think about nudist beaches?

I’ve never intentionally gone to one. I stumbled upon a few by accident and hurried away as quickly as possible. I didn’t feel comfortable, especially while dressed. That was years ago, and maybe things would be different now. I sunbathed topless once on vacation in Valencia. I thought, “Why not?” but in reality, I didn’t enjoy it, nor was it comfortable. In the end, I even got sunburned on my breasts. Totally didn’t work out; I didn’t like it at all. I think now I’d be more relaxed about it than I was back then in Spain. More than four years have passed since that vacation, and maybe I’d like sunbathing topless now.

No to to jest chyba dobry moment, by zapytać o fotografię, bo w niej poniekąd jakaś publika występuje i podczas zdjęć i później pośrednio jako oglądający te zdjęcia. Jak do tego doszło i jak to na Ciebie wpłynęło?

Wiesz co… ja do tej pory większość swoich nagich zdjęć robiłam z jednym fotografem – z Mateuszem Hajmanem, a tylko raz miałam sesję z innym fotografem – z Radkiem Pasterskim. Z Mateuszem wyszło tak, że zrobiliśmy razem pierwsze zdjęcia jak tylko skończyłam 18 lat. Już wcześniej go obserwowałam, wiedziałam, że robi zdjęcia głównie w Katowicach; słynął ze swoich aktów, stawał się coraz popularniejszy. Podobało mi się, że w jego sesjach występują nagie dziewczyny, ale jednocześnie nie są przedstawione w rozerotyzowany sposób. Ich ciała są naturalne, w wygodnych pozach. Na jego zdjęciach widać jak ciała wyglądają, jak są różnorodne i pełne pięknych niedoskonałości.

W tym czasie pod koniec liceum pracowałam w jednej knajpie w Katowicach i mieliśmy z Mateuszem wspólną koleżankę, która nas ze sobą skontaktowała na moją prośbę.

Well, I think this is a good moment to ask about photography, because in a way there is an audience — both during the shoot and later indirectly as viewers of the photos. How did that come about, and how did it affect you?

You know… up until now, I’ve done most of my nude photos with one photographer – Mateusz Hajman – and only once with another photographer, Radek Pasterski. With Mateusz, it happened that we took our first photos together as soon as I turned 18. I had been following him before, knew that he mainly worked in Katowice; he was known for his nudes and was becoming increasingly popular. I liked that his sessions featured naked girls, but at the same time they weren’t depicted in a sexualized way. Their bodies look natural, in comfortable poses. In his photos, you can see how bodies really look, how diverse they are, and full of beautiful imperfections.

At that time, at the end of high school, I was working at a restaurant in Katowice, and we had a mutual friend who connected us at my request.

Czyli inicjatywa wyszła od Ciebie?

Tak, to ja zagadałam. No i Mateusz się do mnie odezwał i umówiliśmy się na zdjęcia. Pierwszą sesję zrobiliśmy w mieszkaniu naszej wspólnej koleżanki. I umówiliśmy się, że dopóki nie skończę liceum, nie będziemy publikować takich zdjęć, na których znajomi ze szkoły mogliby mnie rozpoznać.

So the initiative came from you?

Yes, I was the one who reached out. Mateusz got back to me, and we arranged a shoot. Our first session took place in our mutual friend’s apartment. We agreed that until I finished high school, we wouldn’t publish any photos where school friends could recognize me.

Jak było za pierwszym razem, gdy musiałaś się rozebrać poniekąd przed obcym facetem? Był to dla Ciebie problem czy wręcz było lżej niż Ci się wydawało?

Było łatwiej niż mi się wydawało. Oczywiście stresowałam się i trochę wstydziłam. Wiesz, nie wiedziałam czego się spodziewać, ale wtedy okazało się, że panuje w pełni luźna atmosfera, jest miejsce na żarty, możemy się pośmiać. Mateusz mi podpowiadał, dawał drobne wskazówki, które powtarza tak naprawdę do dzisiaj. Ważne jest też to, że na naszych pierwszych zdjęciach ja się całkowicie nie rozebrałam. Przed zdjęciami umówiliśmy się, że te zdjęcia będą nagie na tyle, na ile będę czuła się z tym dobrze,  nie musiałam ściągać bielizny. Bardzo szybko okazało się, że ja się nie wstydzę, że czuję się dobrze nago przed aparatem, a pozowanie bez ubrań przychodzi mi z łatwością. Nagie zdjęcia udało mi się utrzymać w tajemnicy przed szkołą dopóki jej nie skończyłam, a później już na kolejnych zdjęciach zgodziłam się na oznaczanie mnie w social mediach. Wiesz, pozuje Hajmanowi od 8 lat, teraz umówienie się na sesję to przede wszystkim okazja żeby pogadać, plotkować, przyjaźnić się dalej.

How was it the first time you had to undress, more or less, in front of a stranger? Was it a problem for you, or was it easier than you expected?

It was easier than I expected. Of course, I was nervous and a little embarrassed. You know, I didn’t know what to expect, but it turned out that the atmosphere was completely relaxed, there was room for jokes, and we could laugh. Mateusz guided me, gave little tips, which he still does to this day.

It’s also important that in our first photos, I didn’t fully undress. Before the shoot, we agreed that the photos would be as naked as I felt comfortable with — I didn’t have to remove my underwear. Very quickly, I realized that I wasn’t ashamed and that I felt good being naked in front of the camera; posing without clothes came naturally to me. I managed to keep the nude photos a secret from school until I finished, and later, for subsequent shoots, I agreed to be tagged on social media.

You know, I’ve been posing for Hajman for eight years now; nowadays, arranging a shoot is mostly an opportunity to talk, gossip, and continue our friendship.

A jaka była w ogóle pierwsza tego motywacja? Chciałaś się przełamać, mieć pamiątkę na starość?

Moją główną motywacją było to, że chciałam być na takich zdjęciach, które robił Mateusz. Już przed osiemnastką czekałam na to, by móc pozować do jego zdjęć. Zależało mi na tym, by się udało i bardzo cieszyłam się, kiedy Mateusz do mnie napisał i umówiliśmy się na pierwszą sesję. Ja po prostu chciałam być na jego zdjęciach, uchwycona nago bez zbędnego erotyzowania, złapana w codziennych czynnościach..

W pewnym momencie robiliśmy sesje ze dwa razy do roku. Teraz fajne jest, że mogę sobie prześledzić na jego zdjęciach jak się zmieniałam przez lata. Mam zdjęcia jak miałam 18 lat, 20, 22 i moje ciało w każdej sesji wygląda inaczej, miałam różne fryzury, raz więcej raz mniej cellulitu.

And what was your original motivation? Did you want to challenge yourself, or have a keepsake for old age?

My main motivation was that I wanted to be in the kind of photos Mateusz took. Even before turning eighteen, I was looking forward to posing for his photos. I wanted it to happen and was very excited when Mateusz reached out and we arranged our first session. I simply wanted to be in his photos, captured naked without unnecessary eroticization, caught in everyday activities.

At one point, we did sessions about twice a year. Now it’s great that I can look back through his photos and see how I’ve changed over the years. I have photos from when I was 18, 20, 22, and my body looks different in each session — different hairstyles, more or less cellulite at times.

I to pozowanie wpłynęło jakoś na Ciebie, Twoje postrzeganie swojego ciała i nagości?

Na pewno. Nauczyło mnie ogromnej akceptacji i swobody. Tego, że w każdym momencie mojego życia moje ciało się zmienia, że może i będzie wyglądać inaczej. Starzeć się.

And did posing affect you in any way, your perception of your body and nudity?

Definitely. It taught me a great deal of acceptance and ease — that at every moment in my life my body changes, that it may and will look different. To age.

A co na te zdjęcia Twoi znajomi lub rodzina?

To nie jest w pełni oficjalne, że mam takie zdjęcia. Oczywiście moi znajomi widywali je w Internecie rozmawiamy o tym na luzie. Moim przyjaciółkom wysyłam zdjęcia z sesji, które podobają mi się najbardziej. Przyzwyczaili się.

Jakiś czas temu pokazałam mojej mamie kilka zdjęć z mojego Instagramu i powiedziałam "mamo, mam (pół)nagie zdjęcia, publikuję je na swoim publicznym profilu, każdy może je zobaczyć więc chciałabym żebyś o tym wiedziała zanim ktoś inny ci je pokaże." Mama  przejrzała parę tych zdjęć, powiedziała "dobra, dobra, nie musisz mi pokazywać więcej, ale jeśli Playboy miałby Ci zapłacić za sesję, to śmiało idź". Jest luz, nie spotkałam się z jej krytyką.

Moja ciocia kiedyś zażartowała z któregoś zdjęcia, że trochę przegięłam, że to ekshibicjonizm, ale to dlatego, że akurat to zdjęcie było odrobinę wulgarne. Zresztą siostra mojej mamy w moim wieku również pozowała nago, tylko nie publikowała tych zdjęć w Internecie.

 

And what do your friends or family say about these photos?

It's not entirely official that I have these photos. Of course, my friends have seen them online, and we talk about it casually. I send the photos from the shoots that I like best to my closest girlfriends. They've gotten used to it.

Some time ago, I showed my mom a few pictures from my Instagram and said, "Mom, I have (semi-)nude photos, I'm posting them on my public profile, anyone can see them, so I wanted you to know about it before someone else shows them to you." My mom looked at a couple of the pictures and said, "Okay, okay, you don't have to show me any more, but if Playboy were going to pay you for a shoot, then go for it." It's all good, I haven't met with any criticism from her.

My aunt once joked about one of the photos, saying I went a little too far, that it was exhibitionism, but that's because that particular photo was a bit vulgar. Besides, my mom's sister also posed naked when she was my age - she just didn't publish the photos online.

 

Bo nie było Internetu.

No, więc 1:0.

Moi znajomi super reagują na moje zdjęcia. Kiedyś z koleżankami z pracy robiłyśmy selekcje zdjęć z jednej sesji. W mojej pracy chyba wszyscy wiedzą, że mam i robię takie zdjęcia. Na samym początku trochę o tym gadali, przez jakiś czas byłam tematem plotek, ale to wiesz, chwilowa pożywka. Nie mam w związku z nagimi zdjęciami żadnych nieprzyjemności. To na Instagramie częściej dostaje jednoznaczne wiadomości, zdjęcia, opowieści o fetyszach albo propozycje. Uważam, że nikt nikomu nie daje prawa do tego, by mnie informować o takich rzeczach. Nie muszę chcieć tego słuchać, czytać ani widzieć, bo przecież materiały wizualne wysyła się równie łatwo co wiadomości. To zachowania, które mi przeszkadzają i na które reaguje.

Because there was no Internet.

Exactly, so 1:0.

My friends react really well to my photos. Once, my colleagues and I went through a selection of images from one session. At my workplace, I think everyone knows that I have and take such photos. At the very beginning, people talked a little about it; for a while, I was the subject of gossip, but that’s just temporary fodder. I haven’t experienced any unpleasantness in relation to my nude photos.

It’s more common on Instagram to receive explicit messages, photos, fetish stories, or proposals. I believe no one has the right to inform me about such things. I don’t have to want to hear, read, or see it, because visual material can be sent just as easily as messages. These are behaviors that bother me, and I respond to them.

Sama wrzucam takie zdjęcia na Instagram i liczę się z tym, że może zobaczyć je każdy, tak samo jak każdy może wysłać do mnie prywatną wiadomość, ale to nie jest równoznaczne z dawaniem prawa do tego, by ktoś mi wysyłał swoje nagie zdjęcia.

Przeszkadzają mi w social mediach podwójne standardy cenzury. Prawie każdego dnia trafiam na profile z bardzo odważnymi aktami lub nielegalnie publikowanymi zdjęciami z Internetu i innych profili, które działają bez przeszkód. Zdarza się, że pomimo wyraźnej cenzury czy nawet niepełnej nagości moje zdjęcia są usuwane z Instagrama.

Brakuje mi też przemyślanej promocji naturalności. Tego, że możesz wyjść bez makijażu do pracy czy do sklepu. Możesz nie myć włosów przez dwa dni. Możesz chodzić w rozciągniętych dresach i nie musisz ciągle wyglądać jak z żurnala.

I post such photos on Instagram myself and I accept that anyone can see them, just as anyone can send me a private message, but that doesn’t mean giving someone the right to send me their own nude photos.

What bothers me on social media are the double standards of censorship. Almost every day, I come across profiles with very daring nudes or illegally published photos from the Internet and other accounts, which operate without restriction. Meanwhile, my own photos can be removed from Instagram, even with clear censorship or partial nudity.

I also miss thoughtful promotion of naturalness. The idea that you can go to work or the store without makeup. That you can skip washing your hair for two days. That you can wear stretched-out sweatpants and don’t have to constantly look like you just stepped out of a magazine.

A nie myślisz, że to się zmienia? Nie wiadomo jeszcze co prawda czy to tylko moda, ale obecnie coraz więcej kobiet chodzi w lecie bez stanika i jest to coraz bardziej akceptowalne.

Tak. I to jest świetne. Wydaje mi się, że to jest trochę jak z kobietami, które zaczynają zapuszczać włosy pod pachami – że to się staje coraz bardziej powszechne i akceptowane. Wydaje mi się, że to nie jest kolejna nowa moda, tylko bardziej odchodzenie od utartych kanonów. Oczywistość noszenia stanika kojarzy mi się z ubieraniem gorsetu. Osobiście bardzo lubię chodzić bez biustonosza albo w takich „soft bras”. Uważam, że to jest super. Czemu mamy je podnosić w pushupach? Pokazywać, że  wyglądają inaczej niż rzeczywistości? A i latem jest dużo przyjemniej i wygodniej chodzić bez stanika. Chłodniej. Same plusy! Uważam, że to jest super. Nie wydaje mi się, że to chwilowy trend, a bardziej zwrot kobiet w stronę wygody, swobody i komfortu – że możesz wyglądać jak chcesz, chodzić jak chcesz, ubierać co chcesz i nie musisz się niczym przejmować. Pod tym względem jest coraz lepiej.

Don’t you think that’s changing? It’s not clear yet whether it’s just a trend, but nowadays more and more women go braless in the summer, and it’s becoming increasingly acceptable.

Yes. And that’s great. I think it’s a bit like women growing out their armpit hair – it’s becoming more common and accepted. I don’t see it as just another fleeting trend, but rather a move away from rigid standards. The very idea of wearing a bra feels like putting on a corset. Personally, I really like going braless or wearing soft bras. I think it’s fantastic. Why should we push up our breasts in push-up bras? To make them look different from reality? Plus, in summer, it’s much more comfortable and cooler to go without a bra — only benefits! I think it’s great. I don’t see it as a temporary trend, but more as a shift among women toward comfort, freedom, and ease — being able to look and dress as you want without worrying about anything. In that sense, things are getting better.

Dlaczego zdecydowałaś się wziąć udział w tym projekcie?

Po pierwsze twoje zdjęcia są przepiękne. Są mega, mega ładne. Bardzo mi się podobają i bardzo podoba mi się twoja rola ukrytego fotografa, który po prostu podgląda uczestników przy codziennych czynnościach. Podobają mi się jako akty; potrafisz uchwycić nagość w subtelny, delikatny sposób  i to jest taki rodzaj aktu, w którym czuję się dobrze. No i sama idea – myślę, że fajnie jest pogadać o nagości. O tym, dlaczego np. decyduje się pokazywać swoje nagie zdjęcia w Internecie, bo to jest dalej tabu. W twoich wywiadach, które przeczytałam, zawsze pojawia się temat wychowania i rozmawiania o dojrzewaniu i seksualności z rodzicami - wychowanie odgrywa bardzo dużą rolę, akceptowanie siebie w dorosłym życiu jest z tym bezpośrednio związane. Im bardziej to wychowanie pełne jest tabu i wstydu, tym trudniej jest zaakceptować siebie, swój wygląd, niedoskonałości. Myślę też, że dużo powinno się mówić o tym, że rzeczywistość, w której żyjemy – Instagram, operacje plastyczne, retuszowane zdjęcia – wpędza kompleksy i jest niebezpieczna dla młodych osób. Jestem z tych, którzy są przeciwni poprawianiu wyglądu, urody dla „widzi mi się”. Chciałabym, żeby młode dziewczyny nie miały kompleksów, nie popadały w obsesje na punkcie doskonałego wyglądu, były dla siebie bardziej wyrozumiałe. I to dlatego postanowiłam wziąć udział w Twoim projekcie.

Why did you decide to take part in this project?

First of all, your photos are beautiful. They’re really, really nice. I like them a lot, and I really like your role as the hidden photographer who simply observes participants in their everyday activities. I like them as nudes; you capture nudity in a subtle, delicate way, and it’s the kind of nude photography in which I feel comfortable.

And the idea itself - I think it’s great to talk about nudity. About why, for example, someone decides to share their nude photos online, because that’s still taboo. In the interviews of yours that I’ve read, the topic of upbringing and talking about puberty and sexuality with parents always comes up - upbringing plays a huge role, and self-acceptance in adulthood is directly connected to it. The more upbringing is filled with taboos and shame, the harder it is to accept yourself, your appearance, your imperfections.

I also think there should be more discussion about the reality we live in - Instagram, plastic surgery, retouched photos - which fosters insecurities and is dangerous for young people. I’m someone who opposes altering one’s appearance or beauty just for “vanity.” I want young girls not to have complexes, not to fall into obsessive concerns about perfect looks, and to be kinder to themselves. And that’s why I decided to participate in your project.